عوامل خطر سقوط بیماران بستری در بیمارستان

 سابقه و هدف: سقوط بیماران از حوادث شایع در بیمارستان‌ها بوده و یک چالش پیچیده‌ای است که بیمارستان‌ها بطور مداوم با آن روبرو هستند. این مطالعه جهت بررسی جامع مطالعات انجام شده در زمینه عوامل خطر سقوط بیماران درزمان بستری و گزارش نتایج مربوط به آن انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه از  پایگاه‌های الکترونیکی جهاد دانشگاهی (SID)، بانک اطلاعات نشریات و مجلات ایرانی (Magiran)، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران (IranMedex) با کلید واژه‌ههای سقوط بیماران بستری، بیمارستان، زمین خوردن مورد جستجو قرار گرفت. همچنین از پایگاه‌های اطلاعاتی خارجی مانند Google، Google Scholar، Elsevier با کلید واژه‌های Fall، Fall risk، Inpatient، Hospital، Injury استفاده شد. از 1325 عنوان بدست آمده طی دو مرحله بازبینی براساس معیارهای ورود و خروج که در مرحله اول عنوان و چکیده و در مرحله دوم کل مقاله بررسی گردید و نهایتاً 30 مقاله وارد مطالعه شد. مطالعات بین سال‌های 2006 تا 2013 بررسی شده و تنها دو مطالعه مربوط به ایران بود.  یافته ها: بیشتر مطالعات بصورت توصیفی و گذشته‌نگر بود. یک مقاله بصورت تجربی، یک مقاله هم بصورت نیمه تجربی و 7 مطالعه بصورت مروری انجام شده بود. برای گردآوری داده‌ها بیشتر از پرسشنامه، پرونده پزشکی و پرستاری بیماران و ابزارهای بررسی خطر سقوط استفاده گردیده است. تمرکز اکثر مطالعات بر روی سقوط بیماران سالمند و با تاکید برتعیین عوامل خطر سقوط و پیشگیری از آن بوده است. عوامل خطر سقوط بیماران بستری غالباً شامل عوامل فردی و عوامل خارجی (محیط فیزیکی ناامن بیمارستانها) بیان شد.   نتیجه گیری: از آنجائی که سقوط بیماران بستری از شایعترین حوادث بیمارستانها می باشد و مطالعات کمی در کشورمان در این زمینه انجام شده، لذا پیشنهاد می‌گردد پژوهش‌هایی در این زمینه انجام شود تا بیماران در معرض خطر، شناسایی و با یک برنامه پیشگیری مناسب میزان سقوط بیماران در بیمارستان کاهش یابد.